Księga Rodzaju 4, 1-16

Imiona postaci biblijnych (podobnie – jak nasze imiona) „mówią”, czyli zawierają w sobie jakieś informacje, nadzieje, życzenia: Adam to „mężczyzna” lub „stworzony z ziemi”, Ewa to „matka” albo „życie”. Imiona pierwszych dzieci również miały zakodowane wiadomości: Kain prawdopodobnie oznacza „otrzymany od Boga” (w znaczeniu – „pierworodny”), Abel natomiast to „tchnienie”, „kruchy” albo „rodzony syn”.

Jeszcze taka ciekawostka: Kain i Abel to najbardziej znani synowie Adama i Ewy, ale nie jedyni… Gdyby tak było, wszyscy (według Biblii) okazalibyśmy się potomkami mordercy (Abel przecież zginął bezdzietnie)! Później pierwsi rodzice mieli jeszcze jednego znanego z imienia syna – Seta, oraz wiele bezimiennych dzieci.

                 (…) Historia ludzkości była dotąd w znacznej mierze historią wojen. Czy można to zmienić? Czy można zaprowadzić trwały pokój na ziemi i w sercu człowieka? Przeszłość ludzkości wskazuje, że człowiek sprawdzał siebie w walce – walce o chleb, walce o miejsce, walce o władzę, że z walki czerpał przekonanie o swojej wartości. Czy można wychować człowieka na fundamencie radykalnego pacyfizmu, jak kiedyś można go było wychować na fundamencie radykalnej wojowniczości? Thomas Hobbes twierdził, że „człowiek człowiekowi wilkiem”. Jean-Jacques Rousseau dowodził, że „człowiek człowiekowi barankiem”. Pierwszy potrzebował przemocy państwa, by zaprowadzić jaki taki ład między ludźmi. Drugi wierzył, że najlepszym sposobem uniknięcia wojen jest powrót do stanu, kiedy jeszcze nie istniały państwa. Kto miał rację? Zapraszam na spotkanie z cyklu „Mężni w wierze”, które rozpoczniemy Nieszporami, a następnie konferencja - Kain i Abel - uczciwość