W naszej parafii nabożeństwo czterdziestogodzinne.

Po każdej Mszy św. wystawienie Najświętszego Sakramentu, a o godz. 15.00 zapraszamy na  Godzinę Miłosierdzia. 

Zapraszamy do osobistego spotkania z Chrystusem Panem obecnym w Najświętszym Sakramencie. Bardzo gorąco zachęcamy do wspólnej modlitwy.

Nabożeństwo czterdziestogodzinne ma bardzo bogatą historię, symbolikę i tradycję. Nabożeństwo to polegaj na nieprzerwanej adoracji Najświętszego Sakramentu wystawionego w monstrancji.

Jest nabożeństwem eucharystycznym, które zaczyna się i kończy mszą św. Ma charakter pokutny i ekspiacyjny (przebłagalny).

Jego celem jest przebłaganie za grzechy popełnione. Kult eucharystyczny zaś, jak zresztą cały kult chrześcijański, mając swoje źródło w tajemnicy paschalnej – jedynej ofierze Jezusa Chrystusa, zmierza do budowania jedności Kościoła na chwałę Pana Boga.

Ze strony człowieka jest odpowiedzią na uprzedzające działanie Boga, czego wyrazem jest stałe otwieranie się na komunię z Bogiem oraz bliźnimi. Kult eucharystyczny nie rozpoczyna się bowiem od działania człowieka, lecz od słuchania Słowa Bożego i przyjmowania go z wiarą.

Historia Święta: Święto Miłosierdzia Bożego ma najwyższą rangę wśród wszystkich postaci nabożeństwa do Miłosierdzia Bożego, które zostały objawione Siostrze Faustynie.

Po raz pierwszy o ustanowieniu tego święta mówił Jezus w Płocku w 1931 r., gdy przekazywał swą wolę co do powstania obrazu: Ja pragnę, aby było Miłosierdzia święto. Chcę, aby ten obraz, który wymalujesz pędzlem, żeby był uroczyście poświęcony w pierwszą niedzielę po Wielkanocy – ta niedziela ma być świętem Miłosierdzia (Dz. 49).

Wybór pierwszej niedzieli po Wielkanocy na Święto Miłosierdzia ma swój głęboki sens teologiczny, który wskazuje na ścisły związek, jaki istnieje pomiędzy wielkanocną tajemnicą Odkupienia, a tajemnicą miłosierdzia Bożego. Ten związek podkreśla jeszcze nowenna z Koronki do Miłosierdzia Bożego, poprzedzająca to święto, która rozpoczyna się w Wielki Piątek.

Święto jest nie tylko dniem szczególnego uwielbienia Boga w tajemnicy miłosierdzia, ale czasem łaski dla wszystkich ludzi.

W dniu tym otwarte są wnętrzności miłosierdzia Mego, wylewam całe morze łask na dusze, które się zbliżą do źródła miłosierdzia Mojego. Która dusza przystąpi do spowiedzi i Komunii świętej, dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar. W dniu tym otwarte są wszystkie upusty Boże, przez które płyną łaski (Dz. 699).

Wielkość tego święta mierzy się miarą niezwykłych obietnic, jakie Jezus z tym świętem związał. Kto w dniu tym przystąpi do Źródła Życia – powiedział Chrystus – ten dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar (Dz. 300).

Niech się nie lęka zbliżyć do Mnie żadna dusza, chociażby grzechy jej były jako szkarłat (Dz. 699).

Aby skorzystać z tych wielkich darów, trzeba wypełnić warunki nabożeństwa do Miłosierdzia Bożego (ufność w dobroć Boga i czynna miłość bliźniego) oraz być w stanie łaski uświęcającej (po spowiedzi świętej) i godnie przyjąć Komunię Świętą.